Leczo z fasolą

leczo z fasolą

Latem najczęściej na obiad robię gazpacho – pyszny chłodnik ze zmiksowanych pomidorów, papryki, chleba i oliwy. I niby ciągle to lato mamy, ale już nie takie – chłodne i jesienne. Nie mam już ochoty na zimne zupy, ale ciągle chcę wykorzystywać pomidory i paprykę, które we wrześniu są chyba najsmaczniejsze. Doskonale sprawdzą się w rozgrzewającym leczo.

leczo z fasolą

Każde danie jednogarnkowe powinno mieć w sobie sycący konkret. W leczo to najczęściej kiełbasa albo kawałki kurczaka. Ja jednak wybieram fasolę – duże, mączyste ziarna doskonale przewodzą smak pozostałych warzyw i pomidorowego sosu, nie pozwalają wstać od stołu głodnym.

leczo z fasolą

Leczo można przygotować dzień albo dwa przed jedzeniem – odgrzewane jest jeszcze lepsze.

Fasola przed dodaniem do garnka powinna być zupełnie ugotowana – dodana do sosu pomidorowego już nie zmięknie (suchą namaczamy w wodzie na całą noc i gotujemy w nieosolonej wodzie ok. 2 godzin – w zależności od rodzaju; świeżej nie trzeba namaczać, wystarczy gotować w nieosolonej wodzie ok. 4o minut – czas gotowania również zależy od rodzaju fasoli). Można ją ugotować dzień przed przygotowaniem leczo.

Czytaj dalej

Proste risotto z kurkami

risotto z kurkami

Przygotowywanie risotto ma moc terapeutyczną – to powolne dolewanie bulionu, mieszanie, obserwowanie zmieniającej się konsystencji.

Lubię je za to.  I jeszcze za łatwość przyrządzania, unoszący sie w kuchni zapach wina i masła. A najbardziej – za nieskończoność wariantów. Można w nim wykorzystać wszystkie sezonowe składniki – zioła, warzywa, orzechy, ale też mięso, ryby, owoce morza.

Najlepiej przed rozpoczęciem pracy przygotować sobie w miseczkach wszystkie składniki (jak w daniach kuchni azjatyckiej), a potem tylko mieszać i dodawać. 15 minut przyjemności i spokoju.

risotto z kurkami

Dziś łatwe risotto z kurkami – jeden z pyszniejszych sposobów wykorzystania tych grzybów.

Czytaj dalej

Francuska zupa cebulowa

zupa cebulowa

Francuski klasyk, obecny w każdym bistro. Pachnący tymiankiem i białym winem bulion z miękką, skarmelizowaną, lekko ciągnącą się cebulą i grzanką zapieczoną z serem.

Zupa jest bardzo łatwa do przygotowania i mało pracochłonna, ale jeden składnik jest niezbędny – czas. Jeżeli będziemy się spieszyć, wyjdzie byle jaka duszona cebula. Jeśli pozwolimy cebuli długo karmelizować się w maśle z dodatkiem ziół i dodamy dobry bulion, będzie wspaniała – delikatna, esencjonalna, pełna mocy.

zupa cebulowa

Tradycyjnie podaje się ją z grzanką ułożoną na wierzchu i zapieczoną w piekarniku aż do rozpuszczenia sera. Ser jest ciągnący, pieczywo nasiąka cebulowym wywarem. To bardzo smaczna i efektowna wersja, jeśli ktoś jednak woli grzanki w postaci chrupiącej, może nie wkładać ich do zupy, tylko podać obok. Będzie mniej klasycznie, ale pysznie.

Francuzi posypują grzanki startym Gruyerem – jest idealny, dobrze się rozpuszcza, ma łagodny, lekko orzechowy smak. Jeśli się Gruyera nie ma albo nie lubi, można go zastąpić np. polskim Bursztynem albo innym ulubionym twardym serem.

Do zupy cebulowej koniecznie podajemy francuskie białe wino.

Czytaj dalej

Biała kiełbasa zapiekana z fasolą

biała kiełbasa zapiekana z fasolą

Pyszne połączenie przypieczonych kiełbasek i jędrnej, białej fasolki zanurzonej w śmietanowo-ziołowym sosie. Danie konkretne, zimowe. Toskańskie w charakterze, bo i fasolka, i wieprzowina (lubiana w Toskanii niemal na równi z wołowiną i dziczyzną), i rozmaryn, i tymianek.

Wydawałoby się, że nie ma nic o bardziej oczywistym smaku, niż fasola i kiełbasa. W tej zapiekance (gulaszu?) połączenie dobrze dobranych składników daje nieoczekiwany efekt. To jedo z tych dań, o których myśli się jeszcze kilka dni po zjedzeniu. Ma zaskakująco głęboki smak, fantastycznie pachnie – dzięki ziołom i technice gotowania (soki wyciekające z kiełbasek ułożonych na fasoli znakomicie wzbogacają smak sosu).

biała kiełbasa zapiekana z fasolą

W oryginalnym przepisie kiełbaski są przyprawione koprem włoskim – ja używam zwykłych białych kiełbasek, a do sosu dorzucam łyżeczkę nasion kopru włoskiego.

Danie można przygotować dzień przed zjedzeniem, podawać podgrzane w piekarniku.

Czytaj dalej

Zapiekanka ziemniaczana z kurczakiem i groszkiem

zapiekanka ziemniaczane z kurczakiem i groszkiem

Gotowanie rosołu to magiczna czynność – z wody i  żywych, chrupiących lub jędrnych, surowych składników powstaje złocisty, skoncentrowany płyn, pełen zapachu, smaku i wszystkiego, co najlepsze. Idealny na przeziębienie i smutek.

Jest tylko jeden kłopot – niechciane mięsne resztki. Ktoś zawsze zje marchewki, a nawet pietruszki, ale mięsa jest po prostu za dużo. Mam z tym problem. Uważam, że wyrzucanie każdego jedzenia jest niewłaściwe, ale wyrzucanie mięsa jest brakiem szacunku dla zwierząt. Nie jestem wegetarianką, ale mam poczucie, że jedzenie mięsa nie jest do końca w porządku. Tym bardziej jego marnowanie – śmierć kury czy krowy staje się wtedy bezsensowna i tym bardziej smutna.

Dlatego staram się wykorzystać wszelkie mięsne resztki. Z tych z rosołu można zrobić smaczne krokiety albo pyszną staroświecką zapiekankę z ziemniakami.

zapiekanka ziemniaczana z kurczakiem i groszkiem

Ziemniaczana zapiekanka była jednym z ulubionych kolacyjnych ciepłych dań mojego dzieciństwa. Ta, którą proponuję, jest trochę inna (w moim domu robiło się ją z kiełbasą, bez czosnku i groszku), ale równie smaczna, rozgrzewająca i otulająca. Kolejny comfort food. Któż by się oparł przyrumienionym na brzegach plasterkom ziemniaków, chrupiącej i ciągnącej zarazem skorupce sera, przysmażonej cebuli, wesołym groszkowym kuleczkom. Danie prosto z przaśnych lat 80-tych, kiedy jedzenie było proste, ale  uczciwe 🙂 .

zapiekanka ziemniaczana z kurczakiem i groszkiem

Zapiekanka świetnie smakuje z kiszoną kapustą i ketchupem – rzadko go używam, ale tutaj pasuje doskonale. Z nim jest jeszcze bardziej stylowo.

Kurczaka można zastąpić wołowiną – dobre będzie każde mięso z rosołu.

Czytaj dalej