warzywa

Pikantna sałatka z młodej cukinii, ziemniaków i chili

~ Iwona ~ 2 komentarze

W letnim jedzeniu najważniejszy jest dobry, uczciwy produkt. W zimowych daniach łatwiej ukryć coś drugiej jakości (choć nie świeżości) – trochę gorsze mięso czy warzywa nieźle się sprawdzą w długo duszonych gulaszach, zawiesistych zupach, lasaniach.

Latem gotowanie jest szybkie. Jeśli już mamy świetne składniki, wystarczy minimum obróbki, odrobina przypraw. Nie warto ich psuć zbyt skomplikowanymi przygotowaniami. Tak jak w lubianej prawie przez wszystkich włoskiej kuchni – tylko kilka produktów, za to wybornych i sezonowych, prosty przepis.

Teraz jest właśnie sezon na młodą cukinię, warzywo przez większość roku właściwie niedostępne. Niewiele dłuższe i grubsze od palca cukinie smakują zupełnie inaczej, niż te duże. Są chrupiące, jędrne, delikatne, bardziej wyraziste. Najczęściej przesmażam je na oliwie z listkami szałwii. Taka cukinia jest świetna na zimno i na ciepło, jako samodzielne danie, dodatek do mięsa lub makaronu.

Dziś  jednak dla odmiany pikantna sałatka z młodej cukinii, młodych (a jakże) ziemniaków, czosnku, chili i natki. Przygotowuje się ją błyskawicznie – ziemniaków nie obieram, w czasie, kiedy się gotują, podsmażam cukinię z chili i czosnkiem. Niezbędny jest dodatek octu winnego i soku z cytryny – sałatka powinna być wyrazista, ostro-kwaśna, idealna na upał. Pasuje do niej zimny szprycer 🙂

Czytaj dalej →

Wiosenne risotto z bobem i szparagami

~ Iwona ~ Dodaj komentarz

Z okazji Dnia Dziecka cudowne wiosenne risotto z młodym bobem, szparagami i szynką parmeńską. Trzeba je zrobić właśnie teraz – zaraz skończy się wiosna, a wraz z nią i bób, i szparagi.

Jest kremowe i delikatne, aksamitne od masła, słonawe od parmezanu i szynki, tak pełne smaku umami, że trudno przestać jeść. Młode warzywa chrupią wesoło. Do tego uroczo wygląda.

Nie jest skomplikowane, jak to risotto, ale wymaga czasu, uwagi i dobrych składników. Nie żałujmy mu tego, a pięknie się odwdzięczy.

Szparagi muszą być cienkie i jędrne, bób młody, mały i intensywnie zielony. Masło przyzwoite, parmezan świeżo utarty (można zastąpić pecorino albo grano padano, nie można zastąpić zwykłym żółtym serem albo parmezanem z torebki!). Ryż arborio albo inny specjalny do risotto.

A potem wystarczy wolno mieszać, popijając białe wino i nie myśląc o kaloriach i cholesterolu. Przecież już prawie lato, nie czas na umartwianie się.

Czytaj dalej →

Szakszuka

~ Iwona ~ Dodaj komentarz

Szakszuka to izraelska śniadaniowa potrawa na bogato. Nie jest skomplikowana, kosztowna ani niedostępna, ale przygotowuje się ja dość długo. Jeśli jednak ma się do dyspozycji długi, leniwy poranek i ochotę na coś wyjątkowego – będzie akurat.

Szakszuka to gęsty sos z długo smażonych papryk i cebuli, z dodatkiem czosnku, pomidorów,  sadzonego jajka i ziół. Skarmelizowane papryki są słodkie i miękkie, czosnek dodaje wyrazu, zioła świeżości, pomidor wszystko ładnie łączy w gładką masę. Dodaję odrobinę ostrej papryczki, a na to wszystko jajko – białko oblepia apetycznie warzywa, żółtko smakowicie się rozlewa. Jeszcze świeża bułka i można wspaniale celebrować początek dnia.

Zresztą, choć to potrawa śniadaniowa, jest tak duża, że wystarczy za cały obiad. Nikt nie będzie zawiedziony.

Nie ma na szakszukę jednego, najbardziej właściwego przepisu.  Można użyć pomidorów z puszki, świeżych albo nawet przecieru, papryki mogą być różnych kolorów, można pominąć czosnek albo dodać ostrą papryczkę. Zioła są dowolne – świetne będą natka pietruszki, kolendra, bazylia, ale można dodać jakiekolwiek ulubione listki lub nawet kiełki. Kto chce, może potrawę wzbogacić serem – fetą, miękkim kozim, nawet mozarellą. Ważne jest jedynie, żeby paprykę smażyć odpowiednio długo, systematycznie podlewając odrobiną wody – powinna być miękka, słodka, lekko ciągnąca. Trwa to około pół godziny – jeśli nie mamy rano tyle czasu albo jesteśmy o tej porze bardzo głodni, można warzywa przygotować poprzedniego wieczora. Rano tylko podgrzewamy, wbijamy jajka i posypujemy ziołami.

Przygotowujemy każdą porcję na oddzielnej małej patelni, albo kilka na jednej dużej – wtedy trzeba tylko pilnować, żeby jajka nie zlały się w jedną całość.

Czytaj dalej →

Pieczarki smażone z brokułem i chili

~ Iwona ~ 2 komentarze

Im dłużej trwa zima, tym większą mam ochotę no kolorowe warzywa i owoce. Już nie na rozgrzewające gulasze, lasanie, zapiekanki, ale na coś świeżego i lekkiego, pełnego witamin. Coś wiosennego w duchu.

I nie mam tu na myśli bladych, podejrzanych truskawek, które można kupić nawet w lutym, czy jeszcze bledszych pomidorów. Wykorzystuję raczej warzywa, które teraz są ciągle dobre, dynię, brokuły, kapustę. I mrożonki. Do tego czosnek, energetyczne ostre papryczki, moje ulubione brązowe pieczarki, orzechy, fasola.

Przygotowane najprościej na świecie – krótko smażone na odrobinie oliwy, chwilkę podduszone – nadają się jako dodatek do makaronu lub ryżu albo po prostu z kawałkiem dobrego pieczywa. Taki obiad, choć sycący, jest lekki, zdrowy i smaczny, człowiek ma po nim dużo więcej wigoru, niż po nieśmiertelnym kotlecie.

Żeby sprawił prawdziwą przyjemność, musi być dobrze przyprawiony – nie żałujmy ulubionych ziół, pieprzu, czosnku i chili. Warzyw nie należy też za długo smażyć – mają zachować chrupkość i kolor.

Czytaj dalej →

Dynia pieczona z kozim serem i pistacjową kruszonką

~ Iwona ~ Dodaj komentarz

Pieczona dynia to wymarzone zimowe danie. Pełna smaku (pieczenie z dodatkiem oliwy znakomicie ten smak wydobywa), sycąca (choć mało kaloryczna), optymistycznie kolorowa i zdrowa.

Aby była jeszcze smaczniejsza i bardziej kolorowa, dodaję do niej chrupiącą kruszonkę z pistacji i ziół i słony kozi serek. Dynia jest miękka, słodka, aksamitna, kruszonka miło chrzęści, ser delikatnie rozpływa się na wierzchu.

Można ją podać z grzanką jako samodzielny posiłek, będzie też świetna jako dodatek – znakomita do jagnięciny lub steków.
Czytaj dalej →