Migdałowa tarta z wiśniami

24 lipca 201515 marca 2019 ~ Iwona ~ Dodaj komentarz

Wiem, że wielu (większość?) woli czereśnie. Ja wybieram wiśnie – kwaskowate, zdecydowane, soczyste. Uniosą każde połączenie – gorzką czekoladę, cynamon, wszystko. Nic ich nie stłamsi i nie zabije ich smaku i zapachu.

Spieszmy się – właśnie teraz są najlepsze. Jedzmy na surowo, pieczmy ciasta, gotujmy kompoty, dodawajmy do deserów. Nawet do kaczki. Rzucajmy pestki gdzie popadnie – może wyrosną małe drzewka?

Dziś pyszna tarta migdałowa z wiśniami. Wiśnie są soczyste i bardzo wiśniowe, migdały przyjemnie chrupią, do tego nieoczywista nuta cynamonu. Ciasto jest cienkie (choć odrobinę grubsze niż zazwyczaj w tarcie), dodałam do niego trochę mielonych migdałów, żeby było jeszcze bardziej migdałowo i mąkę kukurydzianą, żeby pozostało doskonale kruche.

Wiśnie przed ułożeniem na spodzie trzeba odsączyć przez kilkanaście minut na sicie – dzięki temu ciasto nie nasiąka sokiem i nie mięknie.

Spód tarty można upiec dzień wcześniej.

Poza sezonem można użyć wiśni mrożonych – należy wczesniej je rozmrozić i osączyć z nadmiaru soku.

Czytaj dalej →

Porzeczkowy creme brulee z kaszą manną

16 lipca 201515 marca 2019 ~ Iwona ~ Dodaj komentarz

Kiedy byłam dzieckiem czarne porzeczki rozpoczynały każde wakacje na wsi. Pierwszy ich tydzień spędzałam na pomaganiu przy zbiorach. Wtedy tego nie lubiłam, teraz z sentymentem wspominam śpiewane na wozie na cały głos piosenki, szukanie ptasich gniazd w krzakach i program „Lato z radiem”.

Czarne porzeczki to wyjątkowe krzewy – ich pączki mają zapach owoców (kiedy w lutym tęsknię za latem, rozcieram w palcach malutkie jeszcze pączki; pachną porzeczkami i wakacjami).

Czarne porzeczki są też charakterne – zdecydowany, lekko pikantny smak różni je od słodkich białych i landrynkowych czerwonych. Doskonale sprawdzają się w sokach i dżemach, deserach i ciastach.

Ja łaczę je z puddingiem z kaszy manny. Kasza jest delikatna, lekko waniliowa i słodka, podkręcone brandy i sokiem z limonki porzeczki fajnie z nią kontrastują. Deser powinien spędzić kilka godzin w lodówce, tak żeby kasza stężała. Poza tym ciepła skorupka karmelu dużo lepiej smakuje zestawiona z zimnym spodem.

Jeżeli nie macie palnika do cremu brulee, nie przejmujcie się – zamiast posypywać wierzch cukrem i karmelizować można przygotować trochę więcej porzeczek i udekorować deser układając je również na wierzchu.

Czytaj dalej →

Ciasto ucierane z truskawkami

13 czerwca 201515 marca 2019 ~ Iwona ~ Dodaj komentarz

Brzuch już mnie boli od truskawek. Ale nie odpuszczam :). Teraz pora na ciasta – po tarcie z syropem pomarańczowym proste ucierane ciasto truskawkowe. Świeże wczesnoletnie ciasto, codzienne i domowe, do popołudniowej herbaty.

Kiedyś ciasta mogłyby dla mnie nie istnieć. Ich pieczenie wydawało mi się żmudne i trudne. Teraz dorosłam i im jestem starsza, tym bardziej ciasta mnie kręcą – wiem, które lubię i okazało się, że pieczenie ich jest stosunkowo proste. Fakt, łatwiej coś zepsuć, niż w innych daniach, czasem zdarza się spektakularna klapa, ale jest mnóstwo ciast bezpiecznych i udających się na 99 %.

Takie właśnie jest to ciasto ucierane (dodam – moje pierwsze ciasto ucierane). Puszyste, śmietankowo-waniliowe, z mnóstwem truskawek. Puszczają trochę soku – dzięki temu na górze tworzy się fajna skarmelizowana skorupka. Jeśli ktoś jednak nie lubi pokrytego sokiem wierzchu, może użyć mniejszej ilości truskawek i rozłożyć je rzadziej na cieście. Wtedy nie będzie czerwone, tylko ciastowo-rumiane w czerwone plamki.

Czytaj dalej →

Crepes Suzette czyli naleśniki z sosem pomarańczowym

31 maja 201515 marca 2019 ~ Iwona ~ Dodaj komentarz

Delikatne, puszyste naleśniki oblepione słodko-wytrawnym, intensywnym sosem zrobionym z soku i startej skórki z pomarańczy i mandarynek, z dodatkiem karmelu i likieru pomarańczowego. Eleganckie i bogate w smaku. Ulubiony deser mojej siostry.

Podobno powstał przez przypadek – pewnego razu w restauracji goszczącej następcę brytyjskiego tronu Edwarda i jego przyjaciółkę o imieniu Suzette kelner niechcący wylał likier pomarańczowy na przeznaczone dla nich naleśniki. Ratując danie (i twarz) wpadł na pomysł, żeby podpalić alkohol. Dzięki temu powstał wytrawny, intensywny, lekko skarmelizowany pomarańczowy sos. Deser nazwano na cześć owej Suzette.

Tyle legenda. Ponieważ nie przepadam za flambirowaniem potraw ze względów praktycznych (wyobraźnie podpowiada obrazy niekontrolowanie płonących patelni i włosów), troszkę upraszczam recepturę. Likier wlewam do sosu i nie podpalam, tylko redukuję na małym ogniu. Alkohol się wygotowuje, pyszny smak zostaje.

Przygotowując sos trzeba uważać, żeby zanadto nie zbrązowiał – ma być złoto-karmelowy, a nie brązowo-czarny (wtedy robi się gorzkawy, choć ja lubię i taki). Jeżeli przygotowujemy dzień wcześniej – lepiej nie gotować aż do momentu, kiedy będzie bardzo gęsty. Lepiej niech zostanie jeszcze raczej płynny – zgęstnieje podczas podgrzewania.

Jeśli będzie jednak zbyt gęsty – można go lekko rozrzedzić sokiem pmarańczowym. Jeśli się rozwarstwia – trzeba go wymieszać, najlepiej trzepaczką rózgową. Czytaj dalej →

Tarta z mascarpone i truskawkami w syropie pomarańczowym

24 maja 201515 marca 2019 ~ Iwona ~ 2 komentarze

W moim ulubionym warzywniaku truskawki na poważnie pojawiają się na początku kwietnia. Najpierw greckie, całkiem niezłe, potem już naprawdę dobre węgierskie, a w maju – polskie, najlepsze i najsłodsze. Moje ukochane danie truskawkowe to miska pokrojonych truskawek zmieszanych z gęstym jogurtem (kiedyś, w czasach totalnej dietetycznej beztroski, ze śmietaną) i z cukrem. Nasycona, po kilku tygodniach zaczynam przerabiać je na inne desery. Dzis proponuję tartę z mascarpone z truskawkami w syropie pomarańczowym.

To bardzo proste, pyszne i sycące ciasto, truskawki z pomarańczami bardzo się lubią i pięknie wzajemnie podkreślają swój smak.

Trzeba tylko pamiętać, żeby spód przygotować dzień wcześniej – nadzienie nakładane tego samego dnia źle sie rozsmarowuje, a spód się kruszy. Tartę należy zjeść w ciągu 2 dni od zrobienia (truskawki sa bardzo nietrwałe).

Czytaj dalej →