Zawsze mogę zjeść jakieś małe ziemniaczki.  A jeżeli są młode, nie sposób wprost się oderwać. Jestem uzależniona od kartofli w każdej postaci – gotowane tłuczone i w całości, w mundurkach lub bez, pieczone, sfrytkowane, w postaci placków i babki, jako kartacze i pyzy.

Ale wracając do tematu – kiedy zjecie już setną porcję ziemniaczków z koperkiem i zsiadłym mlekiem, można dla odmiany zrobić pyszną sałatkę z salami. Sos z dodatkiem musztardy dijon i czerwonego pieprzu świetnie podkręca smak, salami doda trochę konkretu. Jest wyrazista, ale nie bardzo ostra (no chyba, że użyjecie salami bardzo ostrego  – polecam!) i sycąca.

Jeśli przygotowujecie tę sałatkę na przyjęcie, można ją zrobić dzień wcześniej, ale lepiej zostawić kilka plasterków salami i jajek przepiórczych bez sosu do przybrania na wierzchu (ja tego nie zrobiłam – a wyglądałaby ładniej na zdjęciu).

Sałatka ziemniaczana z salami

(Przepis na 6-8 porcji – duża miska)

Składniki:

1 kg młodych małych ziemniaków (albo po prostu małych)

4 szalotki (albo małe dymki)

30 plasterków salami (jeżeli są duże – 20)

30 jajek przepiórczych

50 g rukoli

sos:

3 łyżki musztardy dijon

8 łyżek oliwy

1-2 łyżki octu z białego wina

sól, pieprz

2 łyżki czerwonego pieprzu lub zielonego pieprzu w zalewie

Sposób przygotowania:

Ziemniaki gotujemy w mundurkach w osolonej wodzie (powinny pozostać jędrne), studzimy, kroimy na połówki (ćwiartki – jeżeli są trochę większe).

Jajka przepiórcze gotujemy na twardo (wkładamy do wrzącej wody, gotujemy 5 minut), obieramy, przekrajamy na pół.

Jeżeli plasterki salami są duże – przekrajamy na pół lub na ćwiartki.

Szalotki kroimy w drobną kostkę.

Mieszamy składniki sosu (najpierw wszystkie prócz oliwy, dodajemy ją na końcu – dzieki temu składniki dobrze się połączą).

Wszystkie składniki sałatki mieszamy (kilka połówek jajek i plasterków salami zostawiamy do dekoracji), łaczymy z sosem. Próbujemy i doprawiamy solą i pieprzem,  ew. octem winnym – smak powinien być wyrazisty. Dekorujemy pozostałymi jajkami i salami.

Smacznego

Zmodyfikowany przepis z książki „Przyjęcia  u Kręglickich”